Το Πεκίνο υπήρξε πάντα η πρωτεύουσα μιας αυτοκρατορίας και γι' αυτό είναι γεμάτο από τα μνημεία της. Οι εικόνες από το παρελθόν δείχνουν ένα Πεκίνο όχι και τόσο αγνώριστο για το σημερινό επισκέπτη. Απεικονίζουν τα γνωστά εμβληματικά σημεία της πόλης -τα αξιοθέατά της- τόπους που έχουν διασωθεί από την επέλαση της σύγχρονης ζωής.
Υποκύπτοντας στις απατηλές σαγήνες του οριενταλισμού ο Τζιάνγκ Γκούοφανγκ /Jiang Guo Fang (姜国芳) επιστρέφει στο πρόσφατο αυτοκρατορικό παρελθόν. Ο Οριενταλισμός είναι "η νοσταλγία της Ανατολής (στην περίπτωση μας της Απω), η λατρεία του εξωτικού και του παράδοξου, ανήκει στην παθολογία του Ρομαντισμού. Η Ανατολή εξάπτει τη φαντασία και πυροδοτεί το πάθος."
Όπως κάθε σημαντικός κινέζος αυτοκράτορας έτσι και ο Πρόεδρος Μάο （毛主席） ήταν πέραν όλων των άλλων καλλιγράφος και ποιητής. Τη ρήση του "为人民服务"/ wei renmin fuwu (Στην υπηρεσία του λάου) στην καλλιγραφική της εκδοχή ο επισκέπτης μπορεί να τη συναντήση ακόμα και σήμερα σε δημόσιους χώρους.
Ο Wang Xizhi/ Γουάνγκ Σιτζί (王羲之, 303–361 μ.Χ.) αποκαλείται "ο σοφός της κινέζικης καλλιγραφίας". Το κείμενο που παρουσιάζεται εδώ είναι το "Huang Ting Jing" (黄庭经， 356 μ. Χ.), σε ύφος "kaishu"("κανονική γραφή"). Η αρχική εκδοχή του κειμένου είχε γραφεί σε κίτρινο μετάξι. Γραμματοσειρές σε ύφος "kaishu" χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα στην καθημερινή αλλά και στην επίσημη ζωή.
Η Σαγκάη για σχεδόν εκατό χρόνια ήταν μια διεθνής πόλη. Την εξουσία ασκούσαν οι ξένες δυνάμεις -Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ κ.λπ.- κάτι που διαμόρφωσε ένα πολυ-πολιτισμικό περιβάλλον. Μια σειρά καρτ-ποστάλ παρουσιάζουν εικόνες της παλιάς πολυεθνικής Σαγκάης.
Ο Wang Guangyi/ Γουάνγκ Γκουανγκ-γί (王广义, 1957 – ) είναι ένας από τους πιο γνωστούς σύγχρονους κινέζους εικαστικούς στη Δύση. Τα έργα του ακολουθούν τις διδασκαλίες της Ποπ Αρτ. Χρησιμοποιεί συχνά εικόνες απο τις αφίσες προπαγάνδας της Πολιτιστικής Επανάστασης (1966–1976) ενθέτωντας σ' αυτές τα λογότυπα καταναλωτικών προϊόντων της Δύσης.
Ο Du Yiyao/ Του Γιγάο (杜艺垚) γεννήθηκε το 1983 στο Xi'an, επαρχία Shanxi όπου και σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών. Αρκετοί πίνακες του αναπαράγουν τη μαγεία του σινεμά. Μια άλλη σειρά πινάκων του αναδεικνύουν στη γοητεία των χρωμάτων και των αντανακλάσεων που δημιουργεί το νερό, ενώ εστιάζουν παράλληλα στα γυναικεία πρόσωπα.
Την περίοδο της Πολιτιστικής Επανάστασης (1966–1976) η προσωπολατρεία του Μάο Τσετούνγκ （毛泽东） βρίσκεται στο αποκορύφωμα της. Οι αφίσες αυτής της περιόδου ανεξαρτήτος θέματος έχουν πάντα στο κέντρο τους το πρόσωπο του Προέδρου Μάο.
Ο Qi Baishi/ Τσί Μπάισι ( 齐白石, 1864-1957) είναι ένας απο τους πιο γνωστούς κινέζους ζωγράφους. Αντλεί τα θέματα για τους πίνακες του από την φύση. Μια πολυ γνωστή σειρά πινάκων του είναι αφιερωμένη στις γαρίδες.