Λέγεται ότι το Πεκίνο είναι η πόλη του Νέτζα με τα οκτώ χέρια (1).Λέγεται επίσης ότι μόνο ο Νέτζα με τα οκτώ χέρια μπόρεσε να συντρίψει τους μοχθηρούς δράκους της ερήμου της Πικρής Θάλασσας; Πως όμως το Πεκίνο έγινε η πόλη του Νέτζα με τα οκτώ χέρια; (2). Υπάρχει γι’ αυτό ένας λαϊκός μύθος.
Ο Αυτοκράτορας αποφάσισε να χτίσει μια πρωτεύουσα στο βορρά, το Πεκίνο (3) και εμπιστεύθηκε το έργο αυτό στον υπουργό των Δημοσίων Έργων. Όμως η ανάθεση προκάλεσε πανικό στον υπουργό. Πάραυτα απευθύνθηκε στο Θρόνο κάνοντας έκκληση: «Το Πεκίνο βρίσκεται στην έρημο της Πικρής Θάλασσας και οι δράκοι της, είναι για τον ταπεινό σας υπήκοο, πάρα πολύ μοχθηροί για να τους υπερνικήσει. Ικετεύω την Υψηλότητα σας, αντί για μένα, να στείλει στρατιωτικούς συμβούλους».
Ο Αυτοκράτορας βρήκε ότι είχε κάποιο δίκιο. Το Πεκίνο θα μπορούσε να χτιστεί μόνο από κάποια ιδιοφυΐα, κάποιον που θα είχε γνώσεις του Ουρανού και της Γης, που θα ήξερε πως τα πνεύματα του επάνω κόσμου και οι διαβόλοι του κάτω συμπεριφέρονται. Ρώτησε λοιπόν τους συμβούλους του: «Ποίος από σας μπορεί να πάει στο βορρά και να κτίσει για μένα μια πρωτεύουσα;»
Οι σύμβουλοι κοίταξαν ο ένας στον άλλο, μη τολμώντας να πουν λέξη, ώσπου τελικά κάποιος απάντησε. Αυτός που προθυμοποιήθηκε ήταν ο πρώτος σύμβουλος, Λιού Μπογουέν: «Θα πάω εγώ!».
Αμέσως και ο αναπληρωτής σύμβουλος Γιάο Γκουάνγκ-σιάο προθυμοποιήθηκε: «Θα πάω και εγώ».
Ικανοποιημένος ο Αυτοκράτορας ήταν σίγουρος ότι αυτοί οι δύο εξαίρετοι σύμβουλοι θα είχαν την ικανότητα να υπερνικήσουν δράκους και τίγρεις. Αμέσως λοιπόν τους έστειλε να χτίσουν το Πεκίνο.
Ο Λιού Μπογουέν και ο Γιάο Γκουάνγκ-σιάο πήραν το αυτοκρατορικό διάταγμα και ταξίδεψαν στην έρημο εκεί που τώρα βρίσκεται το Πεκίνο. Αφού τακτοποιήθηκαν σ’ ένα πανδοχείο πήγαν την επομένη μέρα να επιθεωρήσουν το χώρο και να ανακαλύψουν ένα τρόπο να χτίσουν την πόλη ούτως ώστε οι δράκοι να μην προκαλούν προβλήματα. Όμως ο πρώτος σύμβουλος Λιού και ο αναπληρωτής σύμβουλος Γιάο περιφρονούσαν ο ένας τον άλλον. 
«Αναπληρωτή σύμβουλε Γιάο», πρότεινε ο Λιού, «ας μείνουμε χώρια, εσύ στη δυτική πόλη και εγώ στην ανατολική. Ο καθένας θα σκεφθεί ένα σχέδιο και μετά από δέκα μέρες θα συναντηθούμε, θα καθίσουμε πλάτη με πλάτη και θα κάνουμε τα σχέδια μας για την πόλη. Ύστερα θα συγκρίνουμε και τα δύο για να δούμε αν ταιριάζουν».
Ο Γιάο Γκουάνγκ-σιάο ήξερε πολύ καλά ότι ο Λιού Μπογουέν ήλπιζε να διακριθεί και να μονοπωλήσει αυτός όλη την δόξα.
«Πολύ καλά» είπε μ’ ένα σαρδόνιο χαμόγελο. «Έχεις δίκιο πρώτε σύμβουλε, αυτό θα πρέπει να κάνουμε».
Έτσι οι δύο Σύμβουλοι χωρίστηκαν. Τις δύο πρώτες μέρες, αν και οι δύο ήταν χωριστά και ούτε ο ένας ούτε ο άλλος είχαν πάει να επιθεωρήσουν τον χώρο, ωστόσο και οι δύο άκουσαν μια φωνή να τους λέει «Μόνο αντιγράψτε με και όλα θα πάνε καλά». Η φωνή ακουγόταν σαν να προέρχονταν από ένα παιδί και οι λέξεις αυτές επαναλήφθηκαν καθαρά, ξανά και ξανά. Ποίος θα μπορούσε να ‘ναι; Δεν υπήρχε κάποιος εκεί γύρω. «Αντιγράψτε με» -τι σήμαινε αυτό; Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος σύμβουλος μπορούσαν να βγάλουν νόημα.
Την τρίτη μέρα και οι δύο πήγαν πάλι να επιθεωρήσουν το χώρο. Όπου πήγαινε ο σύμβουλος Λιού έβλεπε ένα παιδί με κόκκινο σακάκι και κοντά παντελόνια να προχωρά μπροστά του. Όταν ο Λιού επιτάχυνε το βήμα του το παιδί έκανε το ίδιο, όταν επιβράδυνε το έκανε επίσης το ίδιο. Στην αρχή δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία, όμως μετά άρχισε να αναρωτιέται. Επίτηδες στάθηκε ακίνητος. Α! Τι παράξενο. Το ίδιο έκανε και το παιδί. Ο Λιού δεν μπορούσε με τίποτα να προβλέψει τι επρόκειτο αυτό να κάνει.
Και ο αναπληρωτής σύμβουλος Γιάο; Και αυτός επίσης είδε ένα ίδιο παιδί και επίσης με τίποτε δεν μπορούσε να προβλέψει τι επρόκειτο αυτό να κάνει.
Πίσω πάλι στα πανδοχεία τους και οι δυο σύμβουλοι άκουσαν μια φωνή. «Μόνο αντιγράψτε με και όλα θα πάνε καλά». Ο Λιού στην ανατολική πόλη και ο Γιάο στη δυτική αναρωτιόνταν: Μπορεί αυτό το παιδί με το κόκκινο σακάκι και τα κοντά παντελόνια να είναι ο Νέτζα; Δεν του έμοιαζε. Ο Νέτζα υποτίθεται ότι έχει οκτώ χέρια. Ο Λιού στην ανατολική πόλη και ο Γιάο στη δυτική κατέληξαν στην ίδια απόφαση: Αν αύριο δω το παιδί θα το κοιτάξω προσεκτικά.
Την επομένη μέρα, την τέταρτη μέρα της συμφωνίας, μετά το πρόγευμα, ο Λιού Μπογουέν βγήκε για ένα περίπατο μαζί μ’ έναν ακόλουθο. Γιατί πήρε μαζί του τον ακόλουθο; Για να τον βοηθήσει να δει αν το παιδί ήταν ο Νέτζα. Ο Γιάο Γκουάνγκ-σιάο στη δυτική πόλη είχε την ίδια ιδέα. Και οι δύο άνδρες άκουσαν την ίδια φωνή και είδαν το ίδιο παιδί. Φορούσε πάλι ένα κόκκινο σακάκι και κοντά παντελόνια, όχι όμως το ίδιο σακάκι όπως την προηγούμενη μέρα: αυτό έμοιαζε με μπέρτα με τις άκρες σαν φύλλα λωτού και από τους ώμους αιωρούταν μαλακά μεταξένια κρόσσια που θρόιζαν από τον αέρα σαν να ήταν χέρια. Στη θεά αυτών ο Λιού υποψιάστηκε ότι θα πρέπει να ήταν ο Νέτζα με τα οκτώ χέρια. Έτρεξε μπροστά για να τον πιάσει και να δει από κοντά το παιδί, όμως όσο πιο γρήγορα το κυνηγούσε τόσο πιο γρήγορα το παιδί έτρεχε μακριά επαναλαμβάνοντας συνεχώς: «Μόνο αντιγράψτε με και όλα θα πάνε καλά». Μετά έφυγε γρήγορα και εξαφανίσθηκε τελείως.
Όταν ο ακόλουθος του Λιού τον είδε να τρέχει στο δρόμο δεν ήξερε τι κυνηγούσε. Του φώναξε: «Διοικητά! Διοικητά! Γιατί τρέχεις;»
Ο Λιού σταμάτησε για να τον ρωτήσει «Είδες ένα παιδί με κόκκινο σακάκι και κοντά παντελόνια;»
«Όχι» είπε ο ακόλουθος «Όλη αυτή την ώρα που σας ακολουθώ δεν είδα ψυχή».
Τότε ο Λιού Μπογουέν σιγουρεύτηκε ότι ήταν ο Νέτζα.
Και όσο για τον Γιάο Γκουάνγκ-σιάο, το ίδιο συνέβη και σ’ αυτόν.
Οι δύο διοικητές γύρισαν πίσω στα πανδοχεία τους. Ο Λιού σκέφθηκε : «Αντιγράψτε με» θα πρέπει να σήμαινε να σχεδιάσει ένα σχέδιο για την πόλη όπως είναι ο Νέτζα με τα οκτώ χέρια, έτσι που οι δράκοι να μείνουν μακριά από την Έρημο της Πικρής Θάλασσας. Τέλεια! Για να δούμε τι θα κάνεις Γιάο Γκουάνγκ-σιάο; Αν δεν μπορείς να κάνεις ένα τέτοιο σχέδιο τότε δεν αξίζεις να ‘σαι αυτοκρατορικός σύμβουλος. Ο Γιάο στη δυτική πόλη σκεφτόταν την ίδια στιγμή: «Λιού Μπογουέν, θα σε δούμε σύντομα να χάνεις τον τίτλο του «πρώτου συμβούλου!».
Την ενάτη μέρα ο Λιού έστειλε μήνυμα στο Γιάο: «Αύριο το μεσημέρι, στο κέντρο της πόλης, πλάτη με πλάτη θα κάνουμε τα σχέδια μας. Σας παρακαλώ αύριο να είστε στην ώρα σας». Και ο Γιάο συμφώνησες.
Το μεσημέρι της δέκατης μέρας, σε μια μεγάλη άδεια πλατεία στο κέντρο της πόλης τοποθετήθηκαν δύο τραπέζια και δύο καρέκλες, με τις καρέκλες πλάτη –πλάτη και οι δύο σύμβουλοι έφθασαν.
Ο Λιού ρώτησε: «Προς τα που θέλεις να κοιτάζεις αναπληρωτή σύμβουλε;».
Ο Γιάο απάντησε: «Ζεις στην ανατολική πόλη πρώτε σύμβουλε έτσι θα πρέπει να καθίσεις κοιτάζοντας ανατολικά. Ο νεαρότερος αδελφός σου θα καθίσει δυτικά».
Όταν και οι δύο πήραν τις θέσεις τους οι ακόλουθοι τούς προμήθευσαν με χαρτί, πινέλα, μελάνι και μελανοδοχεία. Διάλεξαν τα πινέλα και πινελιά- πινελιά έκαναν τα σχέδια τους. Λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα και οι δύο τελείωσαν το σχέδια της πόλης και ο ένας πήρε το σχέδιο του άλλου για να το εξετάσει. Και οι δύο ξέσπασαν σε γέλια γιατί τα σχέδια τους ήταν ακριβώς ίδια, αφού και τα δύο ήταν μια πόλη του Νέτζα με τα Οκτώ Χέρια. 
Ο Γιάο Γκουάνγκ-σιάο ζήτησε από τον πρώτο σύμβουλο να του εξηγήσει την πόλη του Νέτζα με τα Οκτώ Χέρια.
Ο Λιού είπε: «Αυτή η πύλη ολόισια στο κέντρο της νότιας πλευράς, η Τζενγκ Γιάνγκ είναι το κεφάλι του Νέτζα. Ένα κεφάλι θα πρέπει να έχει δύο αυτιά και αυτές είναι οι πύλες στα ανατολικά και δυτικά του. Στην ανατολική πλευρά οι πύλες Τσονγκ Γουέν, Ντονγκ Μπιέν, Τσάο Γιάνγκ και Ντονγκ Τζι είναι τέσσερα από τα χέρια του Νέτζα. Στην δυτική πλευρά της πύλης Τζενγκ Γιάνγκ, οι πύλες Χουάν Γου, Σι Μπιέν, Φου Τσενγκ και Σι Τζι είναι τα άλλα τέσσερα χέρια του Νέτζα. Οι πύλες Αν Ντιγκ και Ντε Σεγκ στο βορρά είναι τα πόδια.
Ο Γιάο Γκουάνγκ-σιάο συγκατένευσε λέγοντας: «Ναι φυσικά, όμως ο Νέτζα έχει μόνο οκτώ χέρια, δεν έχει καρδιά, συκώτι, σπλήνα, πνευμόνια ή νεφρά;».
Το πρόσωπο του Λιού Μπογουέν κοκκίνισε «Φυσικά και έχει!» ανταπάντησε. Πως μπορεί ένας νεκρός Νέτζα να κρατήσει μακριά τους μοχθηρούς δράκους;» Έδειξε εξοργισμένος το σχέδιο του: «Κοίτα αδελφέ. Η ορθογώνια Αυτοκρατορική Πόλη είναι τα σπλάχνα του Νέτζα και η πλατεία της Ουράνιας Γαλήνης στην είσοδο της είναι ο δρόμος προς τα σπλάχνα του και οδηγεί από την άλλη πλευρά στην πύλη Τζενγκ Γιάνγκ, στον εγκέφαλο. Ο μακρύς επίπεδο δρόμος ανάμεσα τους είναι ο φάρυγγας με τον οισοφάγο.
Γελώντας ο Γιάο Γκουάνγκ-σιάο είπε «Μην νευριάζεις πρώτε σύμβουλε. Βλέπω ότι το σχέδιο σου έχει γίνει με πολύ προσοχή. Και οι δύο δρόμοι που διατρέχουν νότια και βόρεια και από τις δύο πλευρές των σπλάχνων είναι τα πλευρά του Νέτζα και οι κάθετοι δρόμοι είναι τα πλευρά που διακλαδίζονται –σωστά; Στα αλήθεια το σχεδίασες μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια».
Αν και προκλήθηκε ο Λιού Μπογουέν, παρόλα αυτά έπρεπε να κρατήσει την ψυχραιμία του. Όπως και να έχει το σχέδιο για την πόλη του Νέτζα με τα οκτώ χέρια είχε γίνει και κανείς τους δεν μπορούσε να το καρπωθεί ως δικό του. Ο πρώτος σύμβουλος Λιού δεν έδωσε σημασία, όμως ο αναπληρωτής σύμβουλος Γιάο έπεσε τόσο ψυχολογικά που πήγε να ζήσει σαν μοναχός περιμένοντας να δει πως ο Λιού θα έχτιζε το Πεκίνο.
Αυτό που ο Λιού Μπογουέν δεν προέβλεψε είναι ότι το χτίσιμο του Πεκίνου θα εξόργιζε τους μοχθηρούς δράκους και ήταν αυτό το γεγονός που είχε σαν συνέπεια τον «Αγώνα του Γκαο Λιανγκ για το νερό» και τις άλλες ιστορίες.
(από την έκδοση Beijing Legends, Jin Shoushen, Foreign Language Press- Panda Books, Πεκίνο 2005. Απόδοση από τα αγγλικά Δημήτρης Μπάμπας)
1 Ο Νέτζα (哪吒), το μυθικό αγόρι με υπερφυσικές δυνάμεις ,σκότωσε το γιο του Βασιλιά Δράκο. Αργότερα ξεκοίλιασε ο ίδιος τον εαυτό του και αφαίρεσε την σάρκα από τα οστά του. Όμως το πνεύμα του πήρε την μορφή ενός λωτού και συνέχισε να μάχεται και να υπερνικά τα πνεύματα του κακού.
2 Η εσωτερική πόλη του Πεκίνου χτίστηκε το 1267 από τη δυναστεία Γιουάν. Το 1368 όταν εγκαθιδρύθηκε η δυναστεία των Μινγκ το βόρειο τοίχος γκρεμίστηκε και χτίστηκε πάλι πέντε λι νοτιότερα. Το 1419 το νότιο τοίχος γκρεμίστηκε και χτίστηκε πάλι σε απόσταση ενός λι νοτιότερα σχηματίζοντας έτσι την εσωτερική πόλη όπως την ξέρουμε σήμερα. Το τοίχος της εξωτερικής πόλης χτίστηκε το 1553.
3 Το ιδεόγραμμα για το Πεκίνο αποτελείται από δύο χαρακτήρες που σημαίνουν πρωτεύουσα του Βορρά. (σ.τ.μ.)