«Στο συγκεκριμένο στάδιο ανάπτυξης της Κίνας, μερικοί Κινέζοι που λόγω της άνισης κατανομής πλούτου κατέχουν τεράστιο μερίδιο του πλούτου της κοινωνίας έχουν εισέλθει πλέον στην τάξη των «σούπερ πλουσίων». Τέτοιοι άνθρωποι δεν ανήκουν στην πλειοψηφία, αλλά έχουν τεράστια κοινωνική επιρροή και μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρές κοινωνικές αναταραχές», δήλωσε στην «Ανάλυση Οικονομικών Προοπτικών της Κίνας - Έκθεση Άνοιξης 2013» ο Τζανγκ Τσεβέι, αναπληρωτής διευθυντής και ερευνητής του Ινστιτούτου Πληθυσμού και Οικονομικών Εργασίας της Κινεζικής Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών, μιας «δεξαμενή σκέψης» της Κίνας.
Ο Τζανγκ εστιάζει στον τομέα της κατανομής του εισοδήματος της Κίνας και επισημαίνει ότι παρόλο που μέχρι τώρα δεν έχει υπάρχει μια κοινή άποψη για το πόσο μεγάλο είναι το χάσμα του εισοδήματος στην Κίνα, είναι ωστόσο ένα αναμφισβήτητο γεγονός ότι στην Κίνα υπάρχει το πρόβλημα του τεράστιου χάσματος εισοδήματος.
Οι έμμεσοι φόροι παίζουν το μεγαλύτερο ρόλο στο φορολογικό σύστημα της Κίνας -οι άμεσοι φόροι κατέχουν πολύ χαμηλό ποσοστό. Για παράδειγμα, ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 7% των κρατικών εσόδων, ενώ οι φορολογούμενοι αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 20% των μισθωτών. Γι’ αυτό το φορολογικό σύστημα, δίνοντας βάρος στους εμμέσους φόρους, κάνει τους εργαζομένους να αναλαμβάνουν υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση, ενώ αντίστοιχα οι ομάδες υψηλού εισοδήματος έχουν μια σχετικά ελαφριά φορολογική επιβάρυνση.
Το ποσοστό δαπάνης για τις βασικές ανάγκες του λαού που προέρχεται από τα κρατικά έσοδα της Κίνας είναι χαμηλό -η ανακατανομή δεν είναι ισχυρή. Το ποσοστό δαπάνης για δημόσια έξοδα, όπως για την υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση, τη στέγαση κ.τ.λ, είναι επίσης πολύ χαμηλό -το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης έχει προβλήματα. Οι ομάδες χαμηλού εισοδήματος απολαμβάνουν χαμηλότερης ασφάλισης -το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης δεν διαδραματίζει πλήρως το ρόλο του στην άμβλυνση της διαφοράς εισοδήματος.
Γι αυτό, ο Τζανγκ θεωρεί ότι, σε σύγκριση με άλλες χώρες, η έλλειψη μέσων ανακατανομής του εισοδήματος είναι ο κύριος λόγος που σήμερα το εισοδηματικό χάσμα της Κίνας διευρύνεται συνεχώς και είναι δύσκολο να μειωθεί.
Μια άλλη έρευνα του Τζανγκ δείχνει ότι σήμερα το χάσμα εισοδήματος στην Κίνα δεν έχει ξεπεράσει το επίπεδο που ιστορικά έφτασαν οι αναπτυγμένες χώρες, ούτε έχει ξεπεράσει το ψηλότερο επίπεδο των αναπτυσσόμενων χωρών. Γιατί λοιπόν το ζήτημα της κατανομής εισοδήματος προκαλεί τέτοια δυσαρέσκεια στην κινεζική κοινωνία; Ο Τζανγκ υποστηρίζει ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι η διεύρυνση του χάσματος εισοδήματος προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από την άνιση κατανομή.
Όταν εμφανίζονται στην κοινωνία κριτικές έναντι των πλούσιων, μερικοί μελετητές δηλώνουν ότι οι Κινέζοι «μισούν τους πλούσιους». Όμως, κατά την άποψη του Τζανγκ, η ρίζα της κοινωνικής κριτικής βρίσκεται στο ότι ο κοινωνικός πλούτος καταλήγει στις τσέπες ορισμένων ομάδων ή προσώπων μέσω παράνομων, παράλογων ή αδιαφανών καναλιών ή τρόπων.
Λόγω αυτών των τρόπων, στην Κίνα έχει διαμορφωθεί μια τάξη «σούπερ πλουσίων». Η ύπαρξη της τάξης αυτής κάνει την πλειοψηφία στην κοινωνία να διακατέχεται από μια αίσθηση σχετικής στέρησης. Ακόμα και οι εργαζόμενοι μέσου και υψηλού εισοδήματος θεωρούν ότι ανήκουν κι οι ίδιοι στα στρώματα χαμηλού εισοδήματος της κοινωνίας ή στις ευάλωτες ομάδες.
(Πηγή: cri.cn 20-5-2013)