Ενας μυστηριώδης Βρετανός, ένας σκληρός αστυνομικός και μια γυναίκα-αράχνη είναι τα κεντρικά πρόσωπα του πολιτικού θρίλερ που οδήγησε στην καρατόμησή του ισχυρού άνδρα της Τσόνγκτσινγκ
Οπως κάθε σκοτεινό μυστήριο που σέβεται τον εαυτό του, έτσι κι αυτό άρχισε με ένα πτώμα και έναν ντετέκτιβ. Ηταν ένα πρωί του περασμένου Νοεμβρίου όταν οι υπηρεσίες δημόσιας ασφάλειας της Τσόνγκτσινγκ ενημερώθηκαν ότι σε δωμάτιο ενός ξενοδοχείου είχε βρεθεί νεκρός ένας ξένος. Από εκείνη την ημέρα άρχισε να ξετυλίγεται ένα κουβάρι που σιγά σιγά έφτασε μέχρι τον πιο ισχυρό άνθρωπο της μεγαλούπολης, έναν πολιτικό που φιλοδοξούσε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας.
Ο άνθρωπος αυτός είναι ο Μπο Σιλάι, γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας στην Τσόνγκτσινγκ. Από την ημέρα της πολιτικής του καρατόμησης, η οποία έθεσε τέλος στις πολιτικές φιλοδοξίες του, παραμένει άφαντος. Κάποιες πληροφορίες, που δεν έχουν επιβεβαιωθεί επισήμως, λένε ότι βρίσκεται υπό κράτηση όπως και η σύζυγός του, Γκου Καϊλάι. Γιατί και σε αυτή την περίπτωση ισχύει ο κανόνας: πίσω από έναν ισχυρό άνδρα κρύβεται μια ισχυρή γυναίκα.
Αυτή τη γυναίκα εννοούσε ότι φοβόταν τους τελευταίους μήνες της ζωής του ο βρετανός σύμβουλος επιχειρήσεων Νιλ Χέιγουντ. Φαίνεται ότι τη φοβόταν τόσο που σκεφτόταν να φύγει κρυφά από την Κίνα. Δεν πρόλαβε. Ο Χέιγουντ βρέθηκε νεκρός στο ξενοδοχείο του. Ο θάνατός του αποδόθηκε σε υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Από την πρώτη στιγμή, όμως, έγινε φανερό ότι η υπόθεση δεν ήταν τόσο απλή. Γιατί να πιει μέχρι θανάτου κάποιος που δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με το ποτό, όπως διαβεβαιώνει το περιβάλλον του; Και πώς κατέληξαν σε ένα τέτοιο συμπέρασμα οι ιατροδικαστές χωρίς να διενεργήσουν νεκροψία;
Η υπόθεση θα έμενε στο σκοτάδι εάν τον περασμένο Φεβρουάριο δεν χτυπούσε την πόρτα του αμερικανικού προξενείου ο αρχηγός της τοπικής Αστυνομίας, ο Ουάνγκ Λιτσούν, για να ζητήσει άσυλο. Η ενέργεια του κινέζου αξιωματούχου έπεσε σαν βόμβα στο Πεκίνο. Επειτα από 24 ώρες, ο Ουάνγκ θα παραδιδόταν στις κινεζικές Αρχές και θα έφευγε υπό αυστηρά μέτρα ασφαλείας για την πρωτεύουσα. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι. Οπως έγινε γνωστό, ο ντετέκτιβ της ιστορίας είχε ενημερώσει τον ισχυρό άνδρα της πόλης ότι βρισκόταν σε εξέλιξη έρευνα για τον θάνατο του βρετανού συμβούλου και ότι υπήρχαν υποψίες για εμπλοκή των μελών της οικογένειάς του. Η αντίδραση του Μπο έκανε τον Ουάνγκ να φοβηθεί για την ίδια του τη ζωή. Το αμερικανικό προξενείο ήταν το πιο ασφαλές μέρος που μπορούσε να σκεφτεί: θα του εξασφάλιζε τη δημοσιότητα που χρειαζόταν για προφυλάξει τη σωματική του ακεραιότητα. Η επιλογή του αποδείχθηκε σοφή. Με τα έγγραφα που παρέδωσε στους ανακριτές του στο Πεκίνο απέδειξε ότι ο Μπο θα έκανε τα πάντα για να κουκουλωθεί η υπόθεση. Μερικές ημέρες μετά, ο χαρισματικός πολιτικός έχανε τη θέση του γραμματέα.
ΜΙΖΕΣ. Τι μπορεί να φοβόταν ο ίδιος και η σύζυγός του από τον Χέιγουντ; Φαίνεται ότι ο βρετανός σύμβουλος επιχειρήσεων γνώριζε τόσα πολλά για την οικογένεια, ώστε θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να την καταστρέψει. Η σχέση τους χρονολογείται από τις αρχές του 2000. Και αυτή καθορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο προσωπικές επαφές και μπίζνες διαπλέκονται στην Κίνα. Οι ξένες επιχειρήσεις πληρώνουν καλά για να αποκτήσουν πρόσβαση στην ελίτ του κόμματος και ο «μεσάζων» είναι μια παράδοση που κρατάει από τον 19ο αιώνα και σήμερα έχει αναβαθμιστεί σε «σύμβουλο». «Το πράγμα λειτουργεί ως εξής: όποιος ήθελε να κάνει δουλειές στην Τσόνγκτσινγκ, στο φέουδο του Μπο Σιλάι, έπρεπε να περάσει από το δικηγορικό γραφείο της συζύγου του για να πληρώσει μίζα», δηλώνει στην εφημερίδα «Ομπσέρβερ» βρετανός επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στην Κίνα. «Η τοπική κυβέρνηση του Τσόνγκτσινγκ ελέγχει τα πάντα. Είναι μια τεράστια μητρόπολη 32 εκατ. κατοίκων με πολλά κατασκευαστικά έργα που αξίζουν δισεκατομμύρια», προσθέτει.
Σε αυτό το κύκλωμα, η Γκου Καϊλάι ήταν ένα από τα κεντρικά πρόσωπα. Η 51χρονη υποτίθεται ότι είχε εγκαταλείψει την επαγγελματική της δραστηριότητα για να αφοσιωθεί στα συζυγικά της καθήκοντα. Πράγματι, η νομική φίρμα Δικηγορική Εταιρεία Γκου Καϊλάι έκλεισε κάποια στιγμή. Λίγο αργότερα, όμως, εμφανίστηκε στην ίδια διεύθυνση και στο ίδιο τηλέφωνο ένα άλλο δικηγορικό γραφείο. Πίσω από τους 28 δικηγόρους της νέας εταιρείας, θεωρείται βέβαιο ότι βρισκόταν η Γκου Καϊλάι. Με τις καλές σπουδές του στη Βρετανία, τα άπταιστα μανδαρίνικα και την κινέζα σύζυγο, ο Νιλ Χέιγουντ ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να φέρει σε επαφή ξένες επιχειρήσεις και κινέζους αξιωματούχους. Πολύ σύντομα, στους πελάτες του περιλαμβάνονταν επιχειρήσεις του διαμετρήματος της Αστον Μάρτιν και της Ρολς Ρόις. Η φήμη του ως «μεσάζοντος» με καλές και σωστές επαφές ήταν το διαβατήριο που του άνοιγε όλες τις πόρτες.
Κάπου εκεί, προσέφερε τις συμβουλές του και σε μια εταιρεία που είχε ιδρύσει ένα πρώην στέλεχος των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών. Δεν είναι γνωστό εάν ο Χέιγουντ είχε κάποια ιδιαίτερη σχέση με τον κόσμο των κατασκόπων. Η υπόνοια όμως ότι μπορεί να έδινε πληροφορίες στη ΜΙ6 έδωσε αμέσως την αίσθηση στον ντετέκτιβ ότι δεν είχε να κάνει με ένα οποιοδήποτε πτώμα.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Ουάνγκ Λιτσούν ήταν ένα από τα πρόσωπα που υπολόγιζαν οι πάντες στην πόλη. Ο «βρώμικος Χάρι» της Τσόνγκτσινγκ είχε αποκτήσει τη δική του φήμη για τις ανορθόδοξες μεθόδους που χρησιμοποιούσε στο κυνήγι της τοπικής μαφίας. Με αυτές τις μεθόδους διέλυσε το δίκτυο των «μαύρων εταιρειών» του υποκόσμου οδηγώντας 13 νονούς στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ηταν ακριβώς ο άνθρωπος που χρειαζόταν ο φιλόδοξος Μπο Σιλάι για να ενισχύσει το πολιτικό του προφίλ και να διεκδικήσει μία από τις εννέα θέσεις της Μόνιμης Επιτροπής του Πολίτμπιρο.
Οσο όμως προχωρούσε η έρευνα τόσο ο Ουάνγκ ανησυχούσε. Ανακάλυψε ότι ο νεκρός άνδρας είχε στενή σχέση με την οικογένεια Μπο και ιδιαίτερα με τη σύζυγο. Εξίσου στενή ήταν και η σχέση του με τον γιο της οικογένειας, τον Γκουαγκούα, λάτρη των πάρτι και της Φεράρι, στον οποίο είχε ανοίξει τις πόρτες για σπουδές στην Οξφόρδη και το Χάρβαρντ.
Ο αστυνομικός διευθυντής ήξερε ότι αυτά και μόνο ήταν αρκετά για να βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτό που οι Κινέζοι αποκαλούν «ντα μάφαν»: μεγάλο πρόβλημα. Προσπάθησε να το ξεπεράσει με μια ιατροδικαστική έκθεση για υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και χωρίς νεκροψία, ενώ το πτώμα οδηγήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες στο κρεματόριο. Η στάχτη του θα έφτανε λίγες ημέρες αργότερα στην οικογένειά του μέσα σε μια τεφροδόχο. Το Λονδίνο, όμως, θα άρχιζε να πιέζει για εξηγήσεις.
TO ΠΕΚΙΝΟ. Θεωρείται βέβαιο ότι, παρά τις βρετανικές πιέσεις για διερεύνηση της υπόθεσης, τα πάντα θα είχαν μείνει στο σκοτάδι εάν ο Μπο Σιλάι δεν ενοχλούσε τη μεταρρυθμιστική πτέρυγα του κόμματος, η οποία φαίνεται να ελέγχει μέχρι στιγμής το παιχνίδι. Γιατί μπορεί ο φιλόδοξος γραμματέας να αγαπούσε τα πλούτη και τη χλιδή αλλά βάσισε την πολιτική του καριέρα στα «κόκκινα τραγούδια» του Μάο. Ο νεομαοϊκός Μπο, η παροιμιώδης τάση αυτοπροβολής του και τα συνεχή επικοινωνιακά παιχνίδια με τα μέσα ενημέρωσης δεν άρεσαν καθόλου στο Πεκίνο. Η πιθανή δηλητηρίαση του Χέιγουντ ήταν το δώρο που προσέφερε άθελά της η σύζυγος στους μεταρρυθμιστές, αφαιρώντας παράλληλα από τους σκληροπυρηνικούς ένα δυνατό χαρτί στην υπόγεια μάχη για τον έλεγχο του καθεστώτος που αναμένεται να κορυφωθεί το φθινόπωρο με την εκλογή της νέας μόνιμης επιτροπής του Πολιτμπιρό και την παράδοση της σκυτάλης από την τέταρτη στην πέμπτη γενιά ηγετών. Ο λόγος της δηλητηρίασης παραμένει θολός. Λέγεται ότι ο «ήσυχος Βρετανός» γνώριζε πολλά θαμμένα μυστικά της οικογένειας - ακόμη κι εκείνη την παλιά ιστορία των επιστολών του Χου Τζιντάο με τις οποίες ο κινέζος πρόεδρος προξένευε την κόρη του στο «πριγκιπόπουλο» Μπο Σιλάι, εγγονό ενός «αθάνατου» της Λαϊκής Δημοκρατίας και ανατέλλον άστρο στο πολιτικό στερέωμα της Χώρας του Δράκου.
(ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
TA NEA Σάββατο 07 Απριλίου 2012)